Vrijdag 8 juni 2012.
VERRASSINGSDAG!!!!!
Om 11 uur werden we opgehaald bij ons Hotel in Ubud. Op naar Photo Studio Fuku Indah!!!! Al onze bagage paste in de auto, dus smste ik Dewa dat hij deze niet hoefde op te halen in Ubud (groetjes van de Spice Girls). Dewa zou ons om 4 uur in de middag ophalen voor de rest van het programma. Bij de Photo Studio Fuku Indah werden we erg vriendelijk ontvangen en mochten we plaats nemen aan een tafeltje (nadat we allemaal naar de wc waren geweest). We kregen wat te drinken en allemaal een boek met afbeeldingen van prachtige kleding die gebruikt wordt bij traditionele Balinese trouwerijen en bij Balinese dansen. We mochten een jurk uitzoeken! Daarna gingen we de kleedkamers in en werden we in onze outfits geholpen. Grappig om te zien dat zo'n jurk niet uit 1 stuk bestaat, maar eigenlijk uit allemaal losse doeken (prachtige stoffen!) die om je lichaam gedraaid worden. Hierna gingen we door naar de make-up!! We werden flink bewerkt! Ogen dicht, want er werd veel gesmeerd en geplakt (nepwimpers). Toen de ogen weer open mochten, wist ik eerlijk gezegd niet wat ik zag! Wat een metamorfose! Ongelooflijk hoe ze een mens kunnen veranderen. Ik herkende mezelf en mijn vriendinnetjes niet meer! Ik dacht dat ik een soort kroon op mijn hoofd kreeg, maar dat was niet zo. Er werd iets in mijn haar gedraaid en daar werden allemaal losse pinnen in gestoken (maar het resultaat mocht er wezen!!). We zagen er allemaal GEWELDIG uit! Tijd om de Photo Studio binnen te gaan. Ieder kreeg 6 individuele foto's en er zouden 6 groepsfoto's gemaakt worden. We werden mooi gepositioneerd voor Balinese achtergrondjes, lachten lief en waren in the running for Balinese Next Top Model!!
Tijdens de fotosessie werd ik uit de studio gehaald. Omdat ik dit geregeld had, mocht ik een sarong uitkiezen of voor ieder een houten fotolijst. Dat werd dus voor ieder een foto in een houten fotolijst! Daarnaast werd gevraagd of ze onze foto mochten gebruiken voor de bill board (!!). Ik neem aan een reclamebord voor de fotostudio? Nou van mij mag het hoor, dat betekent dat we extra foto's krijgen: snel weer terug de Photo Studio in!
Nadat de sessie was afgelopen en we weer schoongemaakt waren, gingen we verderop een hapje eten. Om 16:00 uur gingen we weer terug om de resultaten te bekijken. We kregen allemaal een mooi tasje met daarin een Balinees fotoboek en een CD-rom met al onze foto's + een grote groepsfoto in een houten lijst. De resultaten waren FANTASTISCH, ZO MOOI EN EEN UNIEK SOUVENIR VAN ONZE REUNIE!!!!!
En dat was nog niet het einde van vandaag! Verrukt met de resultaten stapten we met onze fotoboekjes in de auto van Dewa en zijn vader. We gingen op weg naar de Uluwatu tempel, deze heilige tempel is gebouwd op een grote rots en heeft een prachtig uitzicht over de Indische Oceaan. Rond 18:00 uur gingen we naar de dansplaats van Uluwatu om de Rama-Sita & vuurdans te zien. Deze klassieke dans wordt volledig a capella uitgevoerd door 40 tot 60 mannen. Deze dans beeldt een eeuwenoude legende uit het Ramayana epos uit, namelijk de liefdesgeschiedenis van prins Rama en prinses Sita.
GENIETEN, GENIETEN, GENIETEN!!! Je hebt gelijk Marie: True friendship isn't about being inseperable, it's being seperated & nothing changes.
Zonsondergang
Daar komen de mannen!
Fire
Na afloop van de dans worden we naar het strand van Jimbaran gebracht en genieten we OP het stand van een diner in een romantische sfeer (haha!!). Linda en Dewa zoeken een heerlijke vis voor ons uit en we worden toegezongen! Pretty woman en Three little birds.
Dewa dronk ook nog een biertje mee! Wat een goede gids, superaardig en hij spreekt vloeiend Nederlands, echt een aanrader!! Hij was zeker een meerwaarde voor onze trip! Hij -met zijn vader als chauffeur- bracht ons weer naar het Febris Hotel in Kuta, waar we afscheid van hem namen. Dewa bedankt!!!
En dan is het tijd om te stappen!! Het is alweer de laatste avond voor Linda, zij vertrekt een dagje eerder naar Nederland. Apart, we lopen door hele rustige straatjes en dan opeens staan we midden in het uitgaansgebied van Kuta! We zijn onder de indruk van het monument ter nagedachtenis van de bomaanslag op 12 oktober 2002. Er kwamen toen ook 4 Nedelanders (Belanda) om. Afschuwelijk, kippevel, daar moet je toch niet aandenken...
We staan er toch even bij stil. Daarna gaan we naar de V.I.P en later nog naar een andere plek waar gedanst kan worden, hoewel gedanst..., je moet de hele tijd zeggen: no kissing, just dancing!!
Om een uurtje of 4 in de ochtend, na een goedkope :-) taxirit, kwamen we op onze 5-persoons hotelkamer terug. Tijd om lekker te gaan slapen. Welterusten dames!!! Sweet dreams!!
Verrassingsdag geslaagd!